“Πώς είσαι?” είναι ίσως μια από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που κάνουν οι άνθρωποι στον εαυτό τους. Συχνά η προεπιλεγμένη απάντηση είναι “μια χαρά” ή μια παραλλαγή της, ακόμα κι αν δεν τα πάνε τόσο καλά. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό. για αρχαριους, Σιμόν ΣάντερςRSW, ψυχοθεραπευτής και ιδρυτής του Η γνωστική γωνία, λέει ότι οι άνθρωποι σπάνια απαντούν στην ερώτηση με ειλικρίνεια, επειδή συνήθως χρησιμοποιείται ως αστείο παρά ως πραγματική ερώτηση σχετικά με την ευημερία κάποιου. Προσθέτει ότι είναι επίσης δύσκολο να αποφασίσεις πώς να απαντήσεις όταν νιώθεις πραγματικά απογοητευμένος, όταν δεν είσαι σίγουρος πώς θα ληφθεί η απάντηση ή αν είναι κατάλληλη για το σενάριο.
Επιπλέον, κλινικός ψυχολόγος Τρέισι ΝταλγκλέιςΤο PhD, λέει ότι έχουμε μεγαλώσει από νεαρή ηλικία ώστε να πιστεύουμε ότι η ευαλωτότητα είναι σημάδι αδυναμίας και ότι πρέπει να κρατάμε τα συναισθήματά μας για τον εαυτό μας.
Τα οφέλη της έκφρασης του πώς νιώθετε πραγματικά
Αν και το να μοιράζεσαι πώς νιώθεις πραγματικά μπορεί να φαίνεται τρομακτικά ευάλωτο, σύμφωνα με ειδικούς ψυχικής υγείας, υπάρχουν πολλά οφέλη από το να εκφράζεις στους άλλους ότι παλεύεις. Ένα πλεονέκτημα είναι ότι το να μιλάς για αυτό που περνάς σε βοηθά να καταλάβεις και να επεξεργαστείς τα συναισθήματά σου, λέει ο Σάντερς. Δρ Ο Dalgleish προσθέτει ότι η καταπίεση και η ελαχιστοποίηση των συναισθημάτων μας συμβάλλει στο στρες, την εξουθένωση, την κατάθλιψη και το άγχος. «Χρησιμοποιώ την αναλογία μιας κατσαρόλας με νερό που βράζει», λέει. «Πρέπει να αφαιρέσετε το καπάκι για να απελευθερωθεί ο ατμός με την πάροδο του χρόνου. Διαφορετικά η κατσαρόλα θα βράσει. Όταν κρατάμε το πώς τα πάμε πραγματικά εσωτερικά, είναι πιο πιθανό να έχουμε δυσκολίες».
Σύμφωνα με τον Saunders, το μοίρασμα μπορεί επίσης να βοηθήσει στην οικοδόμηση συναισθηματικής οικειότητας στις σχέσεις μας και να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό σύστημα υποστήριξης. Η κοινή χρήση με άλλους είναι επίσης μια μορφή από κοινού ρύθμισης. «Αυτή η έκθεση και το άνοιγμα των εσωτερικών μας εμπειριών μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος», λέει ο Δρ. Νταλγκλέις. Με άλλα λόγια, νιώθουμε σιγουριά και σιγουριά όταν συνδεόμαστε με άλλους. Επισημαίνει ότι αυτό ισχύει για το να μοιράζεσαι με κάποιον και να είσαι ευάλωτος, να μην βγαίνεις έξω σε άλλους.
Πώς να αντιδράσετε όταν δεν αισθάνεστε καλά
Σκεφτείτε τι θέλετε από τη συζήτηση
Πώς ακριβώς πρέπει να απαντήσουμε όταν κάποιος ρωτά πώς τα πάμε όταν δεν τα πάμε τόσο καλά; Εξαρτάται από δύο πράγματα: γιατί το μοιράζεστε και με ποιον το μοιράζεστε. Ο Saunders συνιστά να ξεκινήσετε ρωτώντας τον εαυτό σας τι θέλετε από το stock — ίσως είναι υποστήριξη, ένα αυτί που σας ακούει ή απλώς μια ανάγκη να εκφράσετε τα συναισθήματά σας. «Αυτό θα σας βοηθήσει να μετρήσετε το επίπεδο ευπάθειας που ίσως θέλετε να εκφράσετε», λέει.
Για παράδειγμα, αν χρειάζεστε απλώς κάποιον να ακούσει, ο Δρ. Η Dalgleish προτείνει να ξεκινήσετε τη συνομιλία λέγοντας: «Θέλω να μοιραστώ κάτι, αλλά χρειάζομαι απλώς ένα αυτί που ακούει.» Αντίθετα, εάν χρειάζεστε βοήθεια για να ξεπεράσετε μια πρόκληση, προτείνει κάτι σαν, «Παλεύω με το Χ και χρειάζομαι πραγματικά κάποιες λύσεις».
Προσδιορίστε εάν η κοινή χρήση με το άτομο είναι ασφαλής
Είναι επίσης σημαντικό το άτομο με το οποίο μοιράζεστε τα συναισθήματά σας να είναι αξιόπιστο, με ενσυναίσθηση και να παρέχει έναν ασφαλή χώρο, λέει ο Δρ. Νταλγκλέις. Σκεφτείτε πώς έχουν αντιδράσει στην ευαλωτότητά σας στο παρελθόν και πώς σας έκαναν να νιώσετε. Δρ Για παράδειγμα, ο Dalgleish λέει ότι εάν το άτομο σας έχει επικρίνει προηγουμένως ή έχει απορρίψει τα συναισθήματά σας, τότε ίσως είναι καλύτερο να μην τα μοιραστείτε.
Ο Σάντερς σημειώνει επίσης ότι το επίπεδο ευπάθειας ποικίλλει ανάλογα με το με ποιον μιλάτε και το επίπεδο συναισθηματικής οικειότητας στη σχέση. «Για έναν γνωστό ή κάποιον με τον οποίο δεν είστε κοντά, μια εκδοχή της αλήθειας μπορεί να αισθάνεται πιο άνετα από μια βαθιά κατάδυση», λέει. «Ενώ ένας στενός φίλος ή μέλος της οικογένειας μπορεί να βιώσει μεγαλύτερο επίπεδο ευπάθειας».
Για παράδειγμα, ο Saunders λέει ότι μπορεί να απαντήσετε σε μια γνωριμία με κάτι όπως, “Έχω περάσει καλύτερες μέρες” ή “Νιώθω κουρασμένος.” Ή, εάν είστε σε επαγγελματικό περιβάλλον και θέλετε να απαντήσετε αυθεντικά, αλλά θέλετε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας, μπορείτε να το κάνετε με απαντήσεις όπως, “Ήταν αρκετά ταραχώδης αυτή την εβδομάδα, οπότε ανυπομονώ για το Σαββατοκύριακο”.
Για κάποιον με τον οποίο είστε οικεία και νιώθετε ασφαλής, η Saunders προτείνει απαντήσεις όπως: «Παλεύω πραγματικά με το X» ή «Το άγχος μου με κρατούσε ξύπνιο τα τελευταία βράδια.» Ή, αν θέλετε να εμβαθύνετε, λέει, δοκιμάστε κάτι όπως, «Χαίρομαι που με ρώτησες…δεν τα πάω τόσο καλά. Έχετε κάποια στιγμή σήμερα όπου μπορούμε να μιλήσουμε περισσότερο για αυτό;»
Ανεξάρτητα από το με ποιον μοιράζεστε, ο Σάντερς είπε ότι οι παραπάνω απαντήσεις επιτρέπουν στη συζήτηση να βαθύνει όταν και τα δύο μέρη αισθάνονται έτοιμοι, ενώ επιτρέπουν στην ευπάθεια να σταματήσει εκεί όταν χρειάζεται.
Θυμηθείτε, δεν είστε ο μόνος που αντιμετωπίζετε προβλήματα
Εάν εξακολουθείτε να δυσκολεύεστε να μοιραστείτε, ο Δρ. Dalgleish να θυμάστε ότι όλοι έχουν δυσκολίες, επομένως δεν είστε ο μόνος που περνάει κάτι. Το να φέρνουμε συμπόνια στις δυσκολίες μας και να μοιραζόμαστε τον αληθινό μας εαυτό είναι μέρος του θεραπευτικού μας ταξιδιού, προσθέτει. Αν το θυμάστε αυτό μπορεί να σας κάνει πιο ανοιχτούς στην κοινή χρήση.
Και η εξάσκηση διευκολύνει το να είσαι ευάλωτος
Από πρακτική άποψη, η προσπάθεια πειραματισμού με διαφορετικούς ανθρώπους και απαντήσεις μπορεί να κάνει τη μετάβαση σε πιο αυθεντικές απαντήσεις να είναι λιγότερο αποθαρρυντική, λέει ο Saunders. «Διαλέξτε μέρες/τόπους/άνθρωπους με τους οποίους θέλετε να είστε πιο ειλικρινείς και δοκιμάστε πώς αυτό σας κάνει να νιώθετε», λέει. «Μπορείτε να σκεφτείτε τις ερωτήσεις: Ταίριαζε η ευπάθειά μου με το επίπεδο ασφάλειας σε αυτή τη σχέση; Πώς ένιωσα αφού το μοιράστηκα;» Έχοντας αυτές τις συμβουλές και τα σενάρια στο μυαλό και αρκετή εξάσκηση, το να είσαι ευάλωτος μπορεί να γίνει ευκολότερο με την πάροδο του χρόνου.